چالش های اجرای برنامه درسی دندانپزشکی عمومی از دیدگاه دانشجویان: یک مطالعه کیفی

مقدمه: بازنگری برنامه  های درسی به دلایلی شامل ظهور علوم جدید، علایق شخصی اعضای جدید هیات علمی، تغییرات دموگرافیک، پیشرفت در علوم بیولوژیک و تغییرات بنیادین در سیستم ارایه خدمات سلامت، امری اجتناب ناپذیر است. از این رو بررسی دیدگاه های ذینفعان برنامه درسی می تواند راهنمای مناسبی برای برنامه ریزان آموزشی باشد. این مطالعه به منظور بررسی چالش های اجرای برنامه درسی دندانپزشکی عمومی از دیدگاه دانشجویان در سال تحصیلی 96-1395، انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تحلیل محتوای کیفی مرسوم و گردآوری اطلاعات با مصاحبه  های گروهی بود. نمونه گیری به صورت هدفمند و با مشارکت 10 نفر از دانشجویان دندانپزشکی عمومی در حال تحصیل با برنامه درسی اخیراً بازنگری شده دندانپزشکی عمومی، انجام شد. برای تحلیل داده  ها از نرم افزار 10MAXQDA استفاده شد. یافته ها: پس از پیاده سازی مصاحبه‌ ها و تحلیل داده ها، 104 کد، 20 طبقه فرعی و 4 طبقه اصلی شامل چالش های اجرایی (ناپختگی و بی‌تجربگی در اجرا، نبود برنامه‌ریزی اجرایی و نبود هماهنگی اساتید در ارائه دروس ادغام یافته)؛ آموزشی (نبود منابع اطلاعاتی کافی برای توجیه سازی دانشجویان، زمان محدود ارائه آموزش، ناتوانی در بکارگیری اساتید متخصص برای دروس جدید، بی عدالتی در آموزش، نامناسب بودن ادغام، استفاده از رزیدنت های غیرمسلط و آموزش‌ندیده در آموزش دانشجویان، شیوه ارائه مباحث، محتوای نامناسب در دروس جدید، رعایت نکردن پیش‌نیاز های آموزشی و مقدماتی، رعایت نکردن استاندارد های آموزش پزشکی توسط اساتید) ؛ جانبی و ذهنی (رزیدنت محوری و تخصص‌گرا بودن اساتید، نبود منبعی برای طرح مشکلات و ارائه راه حل عملی، عادت به کوریکولوم قبلی، نگرش منفی به کوریکولوم جدید) و ساختاری (تغییرات ساختار کوریکولوم، امکانات فیزیکی و کمبود نیروی هیات علمی) استخراج شد. نتیجه‌گیری: چالش های بیان شده توسط دانشجویان، بر لزوم تشکیل تیم بازنگری مسلط به برنامه درسی، ایجاد پیش‌ زمینه‌ های تغییر، فراهم‌سازی منابع فیزیکی و انسانی، اجرای آزمایشی برنامه درسی و پایش توسط متخصصین آموزش پزشکی، تاکید دارد.